بعد از

دلم پر است سرازیر می‌شود ناگاه

دوباره بارش اشک و دوباره ناله و آه

چقدر آه کشیدم چقدر تارم من

به من نمی‌رسی آیا؟ تو نور جان ای ماه

بیا بیا که ببینم تو را، بگویم من

تمام حرف دلم را به چشم تو به نگاه

نگاه کن که نگاهت سراسر آغاز است

مرا ببر به تماشای دیدنت دلخواه

چقدر گریه کنم تا غرق اشک خود بشوم

بیا و دست غریق مرا بگیر آن گاه

بگو تو هم که مرا دوست داری و با من

سخن بگو و بگو با منی تو هم همراه

.

۸ مهر بعد از