سایه

افسوس که صبح آمد و بی‌ما رفتی

از عالم بالایی و بالا رفتی

تو سایه نه‌ای آینهٔ خورشیدی

تا خانه خورشید چه شیدا رفتی

.

ای سایهٔ او یار پسندید تو را

از ظلمت شب برد به خورشید تو را

جان و دل و دیده‌ای، سراپا اویی

در پرتو نور او دلم دید تو را

.

۱۹ مرداد در رثای هوشنگ ابتهاج