سایه
افسوس که صبح آمد و بیما رفتی
از عالم بالایی و بالا رفتی
تو سایه نهای آینهٔ خورشیدی
تا خانه خورشید چه شیدا رفتی
.
ای سایهٔ او یار پسندید تو را
از ظلمت شب برد به خورشید تو را
جان و دل و دیدهای، سراپا اویی
در پرتو نور او دلم دید تو را
.
۱۹ مرداد در رثای هوشنگ ابتهاج