یاد
به یادِ یاد تو شادم، مرا به یاد بیاور
نه من خوشم به جفایت، جفا زیاد بیاور
سری بزن به من ای یار، اگر نیامدی از لطف
شمیم گیسوی خود را به راه باد بیاور
به ذوق شهد عذابت به انتظارم و رنجور
تو ریحِ راحت خود را به سوی عاد بیاور*
ببین که خون دل من به سیل اشک روان شد
برای زخم دل من کمی ضماد بیاور
هوای سرد تغافل، زمین فسرد و زمین خورد
بهار غنچهگشا باش، بهار شاد بیاور
ولی نه رودِ زمستان از آستان تو جاری است
مراد توست جهان را به انجماد بیاور
همیشه یاد منی تو، منم نهایت نسیان
چه غفلتی است که گفتم مرا به یاد بیاور
...
- فجعلَ الریحَ إشارةً الی ما فیها من الراحةِ... (از فصوصالحکم ابن عربی فص حکمت احدی در کلمهٔ هودی)
...
۲۳ دی ۱۳۹۷ ساعت ۳